Czas mijał, kiedy pisałem twoje imię na niebie. Leć, leć sobie. Pa! Pa!: Linki

tekst

„Josie wyprowadza się z Londynu do Francji i pisze listy do siostry, w których opisuje dokładnie każdy, monotonny dzień spędzony w pracy i czas wolny. Wszystko to jednak zmienia się, gdy poznaje dwóch Amerykanów — Toby'ego i Bruce'a”.

Łuhu! W końcu mamy coś prostego, nie wymagającego myślenia i głupiego (Vince też jest głupi, ale na swój sposób, więc ćśś...). A to nic takiego, takie na wakacje. Wiecie, Lawenda również byłaby dla mnie do przemyślenia, tyle że ja już tam mam wszystko DOKŁADNIE rozplanowane i pozapisywane, więc odbiera mi to przyjemność i tworzy łatwiznę, więc samo wychodzi do Was.

I wieta, co? To jest takie super, że mogę zrobić sobie bohaterów!!!

10 minut później:

Sorry, to jednak nie takie fajne, bo nijak nikt nie pasi mi do Bruce'a, nawet wyobrazić go sobie nie mogę.

Czas mijał, kiedy pisałem twoje imię na niebie. Leć, leć sobie. Pa! Pa!

Linki

1 komentarz:

Niby generał, ale wciąż kapitan

document.write(ssyby);

Linki

1 komentarz:

Niby generał, ale wciąż kapitan